Nicnieznacznik część I - z paradoksów codzienności

Postanowiłam założyć nową serię postów o niczym ;) Ot tak, bo ja lubię czasami pogadać, a pogadanki to mało ciekawy temat. W związku z tym wolę nicnieznacznika - czyli serię pustych myśli ;)

Tak mnie naszło na serię zastanawiając się nad paradoksami życia. Na przykład życia w społeczeństwie. Ostatnio mieliśmy arcyinspirującą rozmowę z partnerem moim jakie mogą być najdziwniejsze, najgłupsze i najmniej pozbawone sensu rzeczy, do których przekonało nas społeczeństwo (czytaj: reklama, firmy, kapitalizm, próżność itede itepe) i jeszcze kazało nam wierzyć, że bez tego absolutnie do niczego się nie nadajemy. I wiecie co? Najwięcej durnot wyszło nam w odniesieniu do kobiecej próżności (czytaj - oznak zewnętrznych kobiecości). Ze wszystkich bezsensownych instytucji społecznych czołowe honorowe miejsca zajmują:

a) malowanie paznokci - ki czort z tym? Kto na to pierwszy wpadł? Nie wiem, kto jak i dlaczego, ale był geniuszem! Przekonanie kobiet, że kładzenie sobie prawie codziennie cuchnącej mazi na paznokcie, która je na dodatek może niszczyć (czyli trzeba też kupować odżywki i kremy do skórek itd) i którą trzeba specjalnie ściągać jeszcze bardziej cuchnącym płynem - no geniusz! Ale z punktu widzenia ludzi jako gatunku homo sapiens to nie ma to żadnego uzasadnienia. Jak się chwilę nad tym zastanowimy to jest to najbardziej paradoksalny wymysł życia w społeczeństwie (czytaj na dodatek: w społeczeństwie z dużym natężeniem kobiet, bo jeszcze nie spotkałam faceta, który by się specjalnie interesował moim kolorem paznokci).

b) szpilki - moje miłe panie, jestem sama wielbicielką szpilek, ale, powiedzmy sobie szczerze - wtf? No serio? Z jakiej racji noszenie szpilek zostało uznane za synonim elegancji, kobiecości i sukcesu? Jeszcze raz chylę czoła - przekonać babki do noszenia niewygodnych kompletnie pozbawionych logiki z punktu widzenia anatomii butów, w których kobiety stają się jeszcze łatwiejszym łupem (ani w tym uciekać ani nawet sensownie chodzić), a często wyglądają komicznie bo nie wiedzą jak w tym chodzić w imię jakiś wyimaginowanych celów jest po prostu mistrzowskie. Tak tak, kocham szpilki, tak sama je noszę i tak, zawsze mi się wydaje, że są takie seksowne. A potem rozmawiam z moim mężem i widzę 2 wielkie znaki zapytania w jego oczach. No kochanie, jeśli spzilki sprawiają, że czujesz się bardziej seksownie to oczywiście, że powinnaś je nosić. I wiecie, co mi to dało do myślenia? Szpilki są całkowitym wymysłem kultury, w USA na przykład nie mają takiego samego statusu jak w Polsce, a skoro go nie mają, to faceci też ich tak nie postrzegają. Czyli nie ma żadnego związku między facetem - wzrokowcem a kobiecą nogą w szpilkach. Jest za to bezbłędny związek między tym facetem a tym co mu się od dziecka wmawia (tudzież co chłop wyczytuje na idiotycznych stronach internetowych bądź wysłuchuje od kolegów).



[jakby ktoś był zainteresowany to szpilki pochodzą ze strony http://www.6pm.com/betsey-johnson-alexsaa-black-glitter ;)]

c) golenie nóg - kolejna sprawa. WTF? Oczywiście, że golę nogi, regularnie, oczywiście, że i ja padłam ofiarą tego wymysłu, ale - serio? Kobieta ma golić nogi, a facet nie? O co kaman? I teraz moje miłe panie - podobno wymysł golenia nóg został wprowadzony przez niezbyt zarabiającą firmę produkującą maszynki do golenia. Dział marketingu wpadł na genialny pomysł, żeby zacząć bombardować społeczeństwo obrazami kobiety z gładkimi nogami, oczywiście przez to mega seksownej i odnoszącej sukces. Bombardowali tak długo, aż się opłaciło. Niestety nie pamiętam kiedy dokładnie zostało to wprowadzone, ale ponoć w Stanach. Podziękujmy firmie od maszynek za dzienny trud walki przed założeniem spódniczek.